Mijn persoonlijke twee minuten van dankbaarheid zijn zondag tijdens dodenherdenking voor ‘Sjaantje’

Elk jaar weer, zo rond 4 mei, sta ik in mijn dagkroniekje stil bij ‘één van de namen.’ Wat ik daarmee bedoel? Dat is simpel. Ik wil, zij het in mijn eigen woorden, graag een gezicht geven aan die plaatsgenoten die in de oorlogsjaren in woord en daad het verschil maakten en/of aan die mensen die, om welke reden dan ook in die Dordtse bezettingsjaren het hoogste offer brachten.